Wie ben ik als mijn hoofd niet meer werkt

Wie ben ik als mijn hoofd niet meer werkt?
Een jaar geleden schrok ik wakker in het ziekenhuis, zonder enig idee hoe ik daar gekomen was of wat ik daar deed. De angst gierde door mijn lijf en ik snapte er helemaal niets van.

‘Weet u niet meer wat er is gebeurd? U bent vannacht binnengebracht nadat u onwel was geworden en uw hoofd heeft gestoten toen u viel.’

Huh?!?

Het gaat nu gelukkig een stuk beter! En toch leef ik nog iedere dag met de gevolgen van die val. Duizeligheid, hoofdpijn, onstabiel, vergeetachtig. Post commotioneel syndroom, klachten die blijven na een hersenschudding. Tijd om de balans op te maken. Hoe sta ik er nu voor? Heb ik lessen geleerd en/of houdt de angst me nog in haar greep? Het antwoord is: beiden.

Mijn eerste angst: wie ben ik als mijn hoofd niet meer werkt?

Mijn hele leven haal ik zekerheid uit mijn hoofd. Het vertrouwen dat ik alles kan begrijpen en leren, als ik dat zou willen. Ik ben een snelle en creatieve denker, kan makkelijk conceptueel denken en de vinger op de zere plek leggen. Dat maakt mij tot wie ik ben en geeft me basis.

Natuurlijk weet ik als geen ander dat ik niet mijn hoofd bén. Ik help al jaren mensen (& mezelf 😉) om meer uit hun hoofd te komen, meer te vertrouwen op hun hart, lijf en intuïtie.

Het heeft me tijd, angst en verdriet gekost, voor ik ontdekte dat het niet zo is dat mijn hoofd niet meer werkt. Het hapert soms, maar aan mijn denkvermogen is niets veranderd. De balans vraagt meer aandacht.

Mijn tweede angst: wat als dit het is?

Ik ben al ver gekomen het afgelopen jaar. Toch bekruipt me soms de angst: wat als dit het is? Stel dat ik niet verder zou herstellen, zou ik daarmee kunnen leven? Als ik mezelf die vraag stel, voel ik eerst heel duidelijk de wens, hoop én het vertrouwen dat ik verder opknap. Dat gevoel stelt me gerust, maar ik merk ook dat ik het heel spannend vind om daaronder te kijken.

Wat als het niet zo is?
Na een tijdje voel ik: Ja, ik kan hiermee leven. Het had nog zoveel slechter kunnen zijn. Natuurlijk kan ik hiermee leven. Als dit het zou zijn, zou ik opnieuw kijken naar mijn prioriteiten, naar wat en hoe ik mijn leven invul, hoe ik nóg beter voor mezelf kan zorgen. En ik zou er gewoon op mijn manier een feestje van maken. Zoals ik al zo vaak heb gedaan als het anders liep dan verwacht.

De realisatie dat ik het aankan als mijn hoofd niet meer werkt zoals eerder, dat ik dat kan dragen en op sommige dagen zelfs kan accepteren, dat haalt een enorme druk weg. Dat geeft ruimte voor herstel.

Ik ben dus op weg in mijn proces van herstel, met horten en stoten, met vertrouwen en angst, met hoofd en hart.
De les die ik leerde:

Als alles er mag zijn, verandert alles. 

Ik heb de komende tijd weer ruimte voor 2 nieuwe coachtrajecten. Thema’s als leren voelen, balans tussen hoofd-hart-lijf, eigen keuzes maken, grenzen voelen en ernaar handelen. Wil je kennismaken en verkennen of een coachtraject wat voor je is? Vraag gratis en vrijblijvend een tintelgesprek aan!

Wil je eerst ervaren hoe ik werk?

Kom dan naar de Volg je Vuur dag op 30 juni 2023. Klik hier voor meer info en inschrijven voor de Volg je Vuur dag.