Deze foto is voor mij altijd een herinnering dat geluk echt in de kleine dingen zit. Er zijn zo veel artikelen in tijdschriften en op internet over geluk en hoe je gelukkig kunt worden, dat het soms lijkt alsof ‘ontzettend gelukkig zijn’ de standaard is. En je even iets minder goed voelen de uitzondering. Wist je dat uit onderzoek blijkt dat je van het najagen van groots en meeslepend geluk juist ongelukkiger wordt ? De ‘Happiness trap’ ofwel geluksparadox wordt dat genoemd. Hoe harder je streeft naar groots geluk, hoe sterker je voelt dat je dat nog niet hebt bereikt. En hoe minder oog je hebt voor de kleine mooie momenten die je gelukkig kunnen maken.
Wat heeft dat te maken met deze foto? Hij is 3 jaar geleden gemaakt, toen mijn dochter Aster 3 jaar was. We waren in het Wilhelmina Kinderziekenhuis voor controles. Aster heeft jeugdreuma en iedere 3 maanden gaan we voor controles naar Utrecht. Deze dag hadden we afspraken met verschillende dokters, onderzoeken, bloedprikken etc. Een volle, intensieve dag. Dat is behoorlijk overweldigend voor een klein kind. Tussendoor gingen we even naar de wc en ineens beginnen Asters ogen te stralen! ‘Kijk mam, wat een mooie zakjes!’ Dolgelukkig pakt ze een zakje uit het houdertje en bestudeert het van alle kanten. Ze laat het trots aan papa zien en ze bedenkt allerlei toepassingen. Vandaag kan haar knuffeltje erin wonen.
Iedere keer dat we op een dames wc komen waar zakjes hangen, krijgt ze een twinkeling in haar ogen en neemt ze een zakje mee. Regelmatig duiken hier in huis op de vreemdste plekken zakjes op. En altijd voel ik een glimlach opkomen. Want als je gelukkig kunt worden van zakjes, wat kan je dan nog gebeuren?
Wat zijn de kleine dingen waar jij gelukkig van wordt?
1 thought on “Geluk in een zakje”