Hoeveel energie steken we tegenwoordig wel niet in het wegdrukken van ‘negatieve emoties’? In de media lijkt het er continu over te gaan hoe we gelukkig kunnen worden. Alsof ‘ontzettend gelukkig zijn’ de standaard is. En je even iets minder goed voelen de uitzondering. Of zelfs iets om je voor te schamen.
Van de week schreef ik nog een blog over de happines trap; dat je van streven naar groots en meeslepend geluk alleen maar ongelukkig wordt. Lees hier mijn blog over Geluk in een zakje.
Er is ook een andere kant van diezelfde medaille. Als je niet kunt accepteren dat je je soms naar, slecht of oncomfortabel voelt, kun je ook geen betekenisvol leven leiden. Dat is nogal een uitspraak! Maar denk er maar eens over na…
We kennen het allemaal wel. Je voelt je rot en wilt niets liever dan dat het nare gevoel ophoudt. Je wilt je niet vervelend voelen. Susan David beschrijft dat heel mooi in haar TedTalk (zie filmpje hieronder). ‘Dat is een doel voor dode mensen’. Alleen dode mensen hebben nooit last van negatieve of oncomfortable emoties. Want de nare en vervelende momenten horen nou eenmaal bij het leven. Pas als je deze accepteert kun je genieten en groeien en… Leven!
